dilbər

dilbər: sif. <fars.> şair. Gözəl, sevgili, canan. Dilbər qız. Dilbər gəlin. – Zeynal özünü yalnız dilbər bir qadının ağuşunda əyləndirə biləcəyini iddia edirdi. S. H.. // İs. mənasında. Qiblənüma məhəbbəti dilbərin; Meyli bizdən qeyri yana dönübdü. A. Ə.. . . Meşənin çıxacağında təzə tülu etmiş gün uyqudan oyanmış dilbər kimi üzümə güldü. A. D.. Alagözlü Girdman dilbəri buz kimi soyuq çeşmədən su gətirib yaralı cəngavərə verdi. M. Hüs.. // Şairanə təşbehlərdə. <Cəmil bəy:> Ormanları inlədən musiqi, ruhumuzu güldürən bülbül nəğmələri nə qədər munis, nə qədər dilbər! H. C..

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

dilbəstə — (Təbriz) vurğun. – Mən indi də nəvələrimə dilbəstəyəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dilbəra — f. ey dilbər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilbəranə — f. dilbər kimi, dilbərcəsinə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilbədil — z. klas. Dil dilə, səmimiyyətlə, sədaqətlə. Tutmuş idim səri kuyində mənzil; Gecə gündüz danışırdım dilbədil. Q. Z.. Nola, Vahid, yarə zülfündən çəkən möhnətləri; Dil açaydın, şanətək şərh eyləsəydim dilbədil. Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilbəranə — <fars.> şair. bax dilbərcəsinə. Ey dilbəranə tərzdə cövlan edən çocuq. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilbərcəsinə — z. Dilbər kimi, dilbər ədası ilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilbənd — (Qax) tərcüməçi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dilbənd — f. 1) ürəyi bağlı; vurğun; 2) əziz, sevimli (uşaq) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilbər — f. 1) ürək aparan, qəlbi valeh edən; 2) m. sevgili … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilbəri — f. «ürək aparma» m. gözəllik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias